Patróns de flores a crochet. Empezamos a reciclar plástico

Este curso 2015-16 introducimos novidades no obradoiro de reciclaxe: empezamos a converter as bolsas de plástico de todas as cores en novelos de fío para tecer a crochet cestiños, flores, mandalas e o que se nos vaia ocorrendo. Hai abundancia de materia prima e o resultado é espectacular!

flor de cinco puntas

Patrón de flor africana de oito puntas enmarcada nun cadrado.

Unha vez que se comprende, pódese facer de cinco, seis, sete ou nove puntas

Paso a paso e volta a volta pódese tecer un mandala.

Os mandalas teñen patróns xeométricos como os rosetóns do románico e do gótico.

Feitos con fío de plástico (reciclando bolsas) cando se poñen a trasluz dan un efecto moi semellante aos vidros de colores. Todo un desafío!

mandala de plástico a trasluz

Receita de xabón de cabaza

as cabazas do curso 2014-15 repartímolas por cachos, traede as sementes!

XABÓN DE CABAZA TODO ECOLÓXICO

A comezos de outono as cabazas van completando a súa maduración e hai que aproveitar os días de sol para que acaben de curar e aguanten sen podrecer.

Unha maneira de ter cabaza sempre é gardala no conxelador limpa e cortada en cubos. A receita que vén a continuación leva cabaza conxelada, aceite e sosa.

ADVERTENCIA: A sosa é un producto moi tóxico, débese manipular con moita precaución en lugares ventilados e coas mans e os ollos protexidos.

INGREDIENTES

cabaza conxelada: 228 gr ( a de cor laranxa dálle unha cor amarela intensa ao xabón)

aceite de oliva : 600 gr ( hai que pesalo, o mellor aceite de oliva que teñades)

aceite de coco: 80 gr (véndese en herboristerías e garante a boa solidificación do xabón)

aceite de sésamo, pebida de uva ou calquera outro aceite cosmético : 53gr

sosa: 97 gr

esencia de laranxa, lavanda ou calquera outro aroma que nos agrade: unhas pingas

medio vaso de auga para disolver a sosa 

1. Nun recipiente de plástico botamos medio vaso de auga e a sosa. Empezará a fumegar, hai que deixar que se disolva totalmente. Se é necesario, remexer cunha culler de pau, coas mans e os ollos protexidos.

2. Engadir a cabaza conxelada e deixar que a sosa quente a vaia desconxelando aos poucos, podemos axudar remexendo coa culler de pau pero leva un tempo conseguir a completa desconxelación da cabaza.

3. Cando os tacos de cabaza se desfixeron podemos proceder a engadir os aceites: 1º o de oliva e despois o de coco, previamente derretido a baño maría. 

4. Hai que remexer seguido ata que a mestura colle traza. A traza é unha marca que vai deixando a mestura cando levantamos a culler e a movemos para diante e para atrás, o aspecto que ten o preparado cando chega a traza é o dunha crema non demasiado firme. 

5. Agora engadimos o aceite cosmético de sésamo ou de améndoas ou de pebida de uva. Remexemos ben. 

6. Finalmente engadimos unhas pingas de aceite esencial, non demasiadas, ou un puñado de herbas aromáticas secas. Eu boteille unha vez pétalos frescos de flor de limoeiro e aromatizaron o xabón moi ben.

7. Verquemos a masa nun molde de plástico e ao cabo de 24 ou 48 horas estará sólida por completo. 

8. Desmoldar e deixar curar un día antes de cortalo. Unha vez cortado debe curar nun lugar fresco e ventilado como mínimo un mes. Ata ese momento pode ser tóxico por contacto ou inhalación. Os xabóns que curaron un ano ou dous son magníficos, dan moita escuma, arrecenden e duran moitísimo. 

Hai xente que se pon a facer xabón e acaba tirando con todo porque di que non lle deu saído. O proceso de saponificación é unha reacción química entre a graxa e a sosa que pode variar moito en función do tipo de graxa e da temperatura ambiente que haxa. En xeral calquera mestura de graxa, sosa e auga en proporcións adecuadas acaba saponificando. Se remexemos a man e non dá saído, collemos unha batedora e dámoslle uns minutos. Debemos coidar de non remexer de máis, porque entón córtase como a mohonesa. A batedora convén lavala ben con auga e mesmo con vinagre antes de volver darlle o uso habitual. Circula en internet a advertencia de que a batedora que usemos para facer xabón debe usarse só para iso, considero que é esaxerado. Esfregala ben debaixo da auga corrente e sumerxila unha hora en auga de vinagre borra todo rastro tóxico da sosa. 

Que teñades unha boa experiencia saponaria!

A horta a finais de verán

Visita ao monte do Facho

O pasado venres, 6 de novembro, os de 3º e 4º da ESO visitamos o monte do Facho, promontorio senlleiro do Morrazo, onde puidemos ver como van as excavacións do castro iniciadas alá polo ano 2003. Deixamos nesta entrada as primeiras imaxes desta microviaxe no tempo. Agardo que alén das vistas aparezan algunhas do vello castro galaico, das pedras labradas e do santuario romano. O camiño de acceso á coroa do castro está preciosamente empedrado e máis que unha calzada é unha pista romana, ou así nolo contaron.

imaxe da pista empedrada de acceso

vista panorámica do Castro de Donón, no monte do Facho

Simbad no País dos Mortos

     Novo traballo realizado polo alumnado de 6º de Primaria do Frián durante o curso 2014-15. Unha preciosidade animada , fermosamente decorada con teselacións árabes para ambientar o personaxe de Simbad, tan galego e tan universal. Parabéns aos autores!

O Uruguai tomado por unha superbanda de asalto de Verín......MIÑA NAI!!!!!!

PEQUENA CRÓNICA DO ASALTO E TOMA DO URUGUAI

Venres, 25 de setembro do 2015, ás 11 da mañá

Capitaneados por David Rodríguez Rivada, ex-alumno do ROU, profesor de música do IES Taboada Chivite de Verín, chegan da terra da chispa un cento de rapaces e rapazas con toda a artillería vocal, musical e corporal a punto para consumar a toma e rendición do Uruguai que  capitulou sen condicións  a esta posta en escena dun clásico dos 70: Manna Mia , en galego e cunha marcha electrizante. E esta é só a proposta do curso 2014-15. Hai máis.

O salón de actos dá cabida a todo o alumnado do instituto pero hai que levar cadeiras e asentos de todo tipo como nos vellos tempos e tamén están por aquí algúns profes xa xubilados que veñen disfrutar do labor innovador- recreativo- docente do que hoxe é compañeiro e non hai tanto  un dos rapaces que corretaban arriba e abaixo polo noso centro.

Cóntanos David que para a realización do proxecto houbo que conseguir a colaboración de máis de 150 alumnos. A sincronización dese número de persoas é unha tarefa inmensa que nos deixa coa boca aberta. E o mellor de todo é que xa están matinando no musical que van montar neste curso 2015-16.

Parabéns de todo o equipo de dinamización do galego do ROU para o alumnado do Taboada Chivite de Verín  pola iniciativa e complexísima realización deste musical versioneado ao noso idioma. Que fagades moitos máis e que sempre vos lembredes de vir por aquí e conquistarnos.

Nesta ligazón de youtube hai moitos fragmentos da obra, por se alguén quere repetir. En canto dispoñamos de imaxes da representación do ROU poñerémolas.

Benvidos ao curso 2015-16!

da colleita á sementeira e viceversa

colaxe obradoiro de.......reciclaxe!

agora hai que montar outra con todos os artistas

CESTOS 2015

O obradoiro de reciclaxe desenvolve una actividade continua ao longo do curso, que ten como obxectivo prioritario o fomento do galego oral. No vídeo saen tres alumnos de 1ºC que nos explican tres fases na confección dun cesto: enrolado do papel, montaxe e endurecemento do material. Teriamos moitos outros temas de que falar: os tipos de cestos, os diferentes modos de empezar e rematar, as tinxiduras e as pinturas, outros materiais reciclados, os cestos vexetais.....

Este pequeño curso de oralidade só foi impartido a un grupo de vinte  rapaces nunha hora de atención educativa. Cumprirían máis grupos e máis pequenos. Será algún día iso viable?

 RESISTENCIA!

dáme cabazas!

Percorrido que fixeron as cabazas máis pequeñas da colleita do ano pasado. Foi incrible cando as recollemos entre a ramallada e as acacias que naceron por todos lados. Enchemos un cestón grande e non nos chegou. Os primeiros días eran todas preciosas. Pero empezaron a podrecer coa humidade. Foron colgadas no vitral coa esperanza de que secasen o mellor posible. Moitas podreceron e outras moitas completaron o seu completo secado, de maneira que agora son auténticas maraquiñas para cando necesitemos algo de percusión. Tamén hai un lotiño delas que están como o primeiro día, conservaron o peso e a auga sen podrecer nin secar, preguntámos nós:  por que? nin idea! Sexa como for, alegraron ests inverno o obradoiro sen aterrizar na cabeza de ninguén.

 

Na próxima colleita de cabazas, se as hai, haberá que deixalas ao sol do outono todo o tempo posible, para que curen antes de seren almacenadas.

 

 

 

Viaxe Baroña-Carnota

Por fin conseguimos xuntar os materiais que dan conta da viaxe que fixemos a principio de curso. Estivo bárbaro. Nas semanas seguintes elaboramos moitos traballos relacionados con esta saída: Fixemos crónicas de opinión, narracións de ficción castrexa, banda deseñada  ( que presentamos ao certame de banda deseñada do instituto Xelmírez) e moitos debuxos alusivos nos cadernos. Ao longo do curso, varios rapaces escolleron os libriños dos Barbanzóns para ler na hora de lectura. E aínda porriba quedounos una morea de material audiovisual para montar os vídeos. Bárbaro!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

así falamos, así, así

Sen moita programación previa, parece que fomos capaces de converter a horta nun improvisado obradoiro de expresión oral. Hai moito de que falar: as ferramentas, os terreos, os cultivos, as árbores, as plantas aromáticas, as flores, os verbos que se derivan dos diferentes labores.... E aínda nos queda moito no baúl das posibilidades infinitas: por exemplo, imaxinade que nos poñemos a apañar refráns, cantigas populares, adiviñas e contos de temática agrícola. Xa fixemos algo polo estilo coas coplas inventadas en maio e para o curso que vén será inevitable tentalo de novo co resto . Non, se acabaremos montando unha longametraxe documental e emocional do noso percorrido semanal pola horta. Quen se anima?

Ah! Está empezando a ser aboslutamente necesario que alguén do grupo da horta se poña ao día na gravaxión, edición e montaxe de vídeos, a canle en youtube xa está aberta.

Así cantamos, así, así

Con motivo da celebración das letras galegas, a nós deunos por practicar as formas básicas da literatura oral. Cada alumno fixo unha ou varias coplas, inspirándonos na melodía do Uah! de Suso Vaamonde. As letras saíron moi ben, pero á hora de cantalas como que non daban saído, así que decidimos rapealas poñéndolle coro ao retrouso. E así quedou a cousa. O vídeo quedou escaso de volume, así que haberá que darlle ao máximo ao son. As fotografías finais son do xardín nos últimos días de maio. Agradecementos ao alumnado de 1ºA, que colaborou sen restriccións.

LIRIO, FLOR DE LIS

O socalco de bloques está a rebentar de formas e cores. Un auténtico cadro vivo. Xa abriron os lirios ou flores de lis. Paga a pena acercarse e ollar os pétalos cunha lupa, hai unha explosión cromática  única. Esta é unha variedade de xardín, da familia das iridiáceas, que poder florecer na gama das azuis, lilas, brancas ou amarelas.

Esta é unha variedade salvaxe que medra espontánea e ventureira en terreos húmidos e sombrizos. Chámanlle Iris pseudacorus. En Galiza coñécese como lirio amarelo e medra abundantemente en terreos asolagados por ríos, regatos e regueiros. E como nós estamos no país dos mil ríos, é doado atopala en primavera no seu hábitat.

Tamén plantamos bulbos nun dos xardíns interiores ao que se accede polo obradoiro, e estes tamén floreceron no medio do prado.

 A combinación cromática lila+amarela era moi estimada por Van Gogh, posiblemente reparou nela observando os manchos de lirios azuis e morados nos xardíns campesiños da  Provenza.

 

http://es.wikipedia.org/wiki/Lirios_(Van_Gogh) 

 E aquí deixamos un deseño baseado na flor de lis que foi moi utilizado na heráldica europea, sobre todo na francesa. Non é fermoso?