Este porro ten case un ano, é xigantesco. A bóla superior é a flor, deixaremos que complete o seu ciclo e gardaremos as sementes |
case no cumio da espiral prenderon as zinias e en primeiro plano o xeranio chantado a carón das pedras empeza a florecer |
a menta empeza a saír por entre as grechas do murete todo arredor |
as caléndulas están orientadas cara o dol do mediodía e moi ben defendidas por unha mata de hortelán, esa menta brava con pelusa que medra espontánea en todos os recunchos da horta |
no cumio, ben rodeado de pedras, está o tormentelo ou tomiño, levámolo para aí arriba a finais do inverno, prendeu moi ben e xa floreceu. Esta mata vai pola segunda floración. |
estes que asoman timidamente debaixo das follas da lila son morodos, trouxemos exemplares dos que había a rentes do muro onde se fixeron os socalcos |
preciosa mata de néboda, esa menta de folla pequeniña que se usa para cocer as castañas, medra espontánea en moitos recuchos dos camiños e aquí ben se ve que lle encanta estar |
matiña de lavanda; o ano pasado prenderon tres pés debaixo da maceira, Un deles veu para a espiral e xa prendeu de novo. Exposta ao sol do mediodía ata o poñente, non tardarán en florecer. |
os muretes feitos amoreando pedras |
tomateiras e cebolas nun socalco cuberto con herba seca |
lavanda en flor debaixo da maceira |